Η Ιστορία του Δεύτερου Δημοτικού Σχολείου Μαρκοπούλου
Το 2ο Δημοτικό Σχολείο Μαρκοπούλου λειτούργησε από τα μέσα του 19ου αιώνα αρχικά ως σχολή θηλέων σε διάφορα ενοικιαζόμενα οικήματα.
Το 1926 η Συνιδιοκτησία «Συνεταιρισμού Μαρκό» έκτισε ανεξάρτητο σχολείο θηλέων, πάνω σε οικόπεδο που διέθετε η ίδια, εκτάσεων τριών χιλιάδων πήχεων. Αποτελείτο από δύο κτίρια εκ των οποίων το ένα διέθετε δύο αίθουσες και γραφείο και το άλλο μία αίθουσα με υπόγειο. Τα σχέδια εκπονήθηκαν από το μηχανικό Γεώργιο Σκάρδη (μηχανικό του Συνεταιρισμού). Τα έξοδα επιβάρυναν εξολοκλήρου τον προϋπολογισμό της Συνιδιοκτησίας. Όταν ολοκληρώθηκε η ανέγερσή του αποδείχτηκε ότι είχε προκύψει ένα τέλειο εκπαιδευτήριο, τον χαρακτήρα του οποίου μαρτυρούσε η σιδερένια καγκελωτή αυλόθυρά του, που με σιδερένια γράμματα σε ημικυκλική διάταξη έγραφε « ΣΧΟΛΗ ΘΗΛΕΩΝ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ».
Λειτούργησε σαν Δημοτικό Θηλέων για μερικά χρόνια μόνο, αφού το 1930 τα δημοτικά έγιναν μεικτά. Έτσι το καινούριο διδακτήριο ονομάστηκε « Δεύτερον Δημοτικόν Σχολείον Μαρκοπούλου» και από τους ντόπιους «κάτω σχολείο» και έκτοτε λειτούργησε σαν μεικτό. Από τα αρχεία του δήμου προκύπτει ότι μεταξύ των δημοδιδασκαλισσών που υπηρέτησαν εκείνα τα χρόνια ήταν η κα. Ελένη Τροχάνη, η κα. Ανδρομάχη Δημητρίου, η κα. Ελένη Ρώτα κ.α (Απόσπασμα από το βιβλίο του Σταμ. Μεθενήτη «Το Μαρκόπουλο των Μεσογείων»)
Το παλιό κτίριο επιτάχθηκε στα χρόνια της κατοχής από τα ιταλογερμανικά στρατεύματα. Το 1975 κατεδαφίστηκαν τα παλιά κτίρια και στη θέση τους ανεγέρθη το «σύγχρονο» κτίριο.
Το σχολείο έχει σήμερα περίπου 200 μαθητές η οργανικότητά του επταθέσιο, λειτουργεί όμως ως εννιαθέσιο σχολείο. Διαθέτει έναν όμορφο αύλειο χώρο με πλατάνια που χαρίζουν δροσιά και αισθητική απόλαυση.
Για όλους όσους φοίτησαν ως μαθητές και δίδαξαν ή διδάσκουν ως διδακτικό προσωπικό το 2ο Δημοτικό είναι το «Σχολείο της καρδιάς τους».